Ниже представлен текст песни Вятры, исполнителя - Zanzibar с переводом
Оригинальный текст с переводом
Zanzibar
Наплывае адчай, і зыбаецца сум
Павуціннаю кволкасьцю баб’яга лета.
Нас халодныя ветры латошаць, трасуць,
У тумане прапалі імклівыя мэты.
Наплывае адчай, і зыбаецца сум.
Крыльляў порсткіх ніяк ня ўзьняць.
Парахня
Пераела нутро, збузавала красу.
Не адходзіць ад нас ні на крок цішыня.
Нашым дзеям сьмяротны прыйшоў рачанец.
Дзіды часу навылет пратнулі нутро.
Воблік наш гартаваны ў гадах учарнеў
Ад туманнай імжакі і зыркіх вятроў.
Мне страшна за вас, дарагія сябры
За вокнамі веюць ліхія вятры
Пабудзьце ў хаце са мной да зары
За вокнамі веюць ліхія вятры
Нашым дзеям сьмяротны прыйшоў рачанец.
Нас адкінулі шуфлем у згоніны веку,
Як сьвятлом каганцовым жыцьцё мільгане,
Прыляціць мо рыданьне аднекуль?
Больш ніколі ня ўбачым трывожнай зары,
Палахлівых кастроў прыгуменнай рабіны.
Наш апошні з грудзей анямелых узрыд
Па жыцьці засумуе і ў далях загіне.
Мне страшна за вас, дарагія сябры
За вокнамі веюць ліхія вятры
Пабудзьце ў хаце са мной да зары
За вокнамі веюць ліхія вятры
Больш ніколі ня ўбачым трывожнай зары
(Нас, пахілых, нядэшлых, зямлёй занясе).
I бяз нас будуць зь ветрам аўсы гаварыць,
I начамі купацца ў квяцістай расе.
Шмат гадоў перажыта, загашана дум,
Неўпынёных узьлётаў разьвеяна ў полі.
Так напісана, мусіць, было на раду…
То спружынавы росхін трагічнае долі…
Шмат гадоў перажыта, загашана дум…
Усё бліжэюць магілы халоднай абрысы.
Разьвітаньне ўсім, што за намі ідуць,
Чые сэрцы гараць, як разьдзьмуханы прысак!
Мне страшна за вас, дарагія сябры
За вокнамі веюць ліхія вятры
Пабудзьце ў хаце са мной да зары
За вокнамі веюць ліхія вятры
Наступает отчаяние, и наступает печаль
Паутинная хрупкость лета.
Нас дуют холодные ветры, трясут нас,
Стремительные цели исчезли в тумане.
Наступает отчаяние, наступает печаль.
Не поднимайте крылья криля.
Благовония
Она съела свои внутренности, испортила свою красоту.
Тишина не оставляет нас ни на шаг.
Наши дела пришли к смерти.
Копья времени вонзились внутрь.
Наше лицо, закаленное годами, почернело
От туманной мглы и резких ветров.
Я боюсь за вас, дорогие друзья
За окнами дует порывистый ветер
Оставайся дома со мной до рассвета
За окнами дует порывистый ветер
Наши дела пришли к смерти.
Нас выбросило лопатой в разруху века,
Когда вспыхивает свет Розария жизни,
Откуда-то прилетят рыдания?
Никогда больше мы не увидим тревожный рассвет,
Робкие слепки ручной малиновки.
Наш последний из лона ошарашенного
Он будет скучать по жизни и умрет на расстоянии.
Я боюсь за вас, дорогие друзья
За окнами дует порывистый ветер
Оставайся дома со мной до рассвета
За окнами дует порывистый ветер
Никогда больше мы не увидим тревожный рассвет
(Земля понесет нас, склонных, незадачливых).
А без нас овес с ветром заговорит,
Я купаюсь в цветочной росе ночью.
Прошло много лет, погасли мысли,
Безостановочные взлеты разлетаются по полю.
Наверное, так и было написано...
У весеннего Рощина трагическая судьба...
Прошло много лет, погасли мысли...
Могила холодного очертания все ближе.
Прощай, все, кто следует за нами,
Чьи сердца горят, как надутая петарда!
Я боюсь за вас, дорогие друзья
За окнами дует порывистый ветер
Оставайся дома со мной до рассвета
За окнами дует порывистый ветер
Песен на разных языках
Качественные переводы на все языки
Находите нужные тексты за секунды