Wojna postu z karnawałem - Jacek Kaczmarski

Niecodzienne zbiegowisko na śródmiejskim rynku

W oknach, bramach i przy studni, w kościele i w szynku

Straganiarzy, zakonników, błaznów i karzełków

Roi się pstrokate mrowie, roi się wśród zgiełku

Praca stała się zabawą, a zabawa — pracą:

Toczą się po ziemi kości, z kart się sypią wióry

Nic nie znaczy, ten co nie gra, ci co grają - tracą

Ale nie odróżnić w ciżbie, który z nich jest który

W drzwiach świątyni na serwecie krzyże po trzy grosze

Rozgrzeszeni wysypują się bocznymi drzwiami

Klęczą jałmużnicy w prochu pomiędzy mnichami

Nie odróżnić, który święty, a który świętoszek

Oszalało miasto całe

Nie wie starzec ni wyrostek

Czy to post jest karnawałem

Czy karnawał - postem!

Dosiadł stulitrowej beczki kapral kawalarzy

Kałdun — tarczą, hełmem — rechot na rozlanej twarzy

Zatknął na swej kopii upieczony łeb prosięcia

Będzie żarcie, będzie picie, będzie łup do wzięcia

Przeciw niemu — tron drewniany zaprzężony w księży

A na tronie wychudzony tkwi apostoł postu

Już przeprasza Pana Boga za to, że zwycięży

A do ręki zamiast kopii wziął Piotrowe Wiosło

Prześcigają się stronnicy w hasłach i modlitwach

Minstrel śpiewa jak to stanął brat przeciwko bratu

W przepełnionej karczmie gawiedź czeka rezulatu

Dziecko macha chorągiewką - będzie wielka bitwa

Oszalało miasto całe…

Siedzę w oknie, patrzę z góry, cały świat mam w oku

Widze co kto kradnie, gubi, czego szuka w tłoku

Zmierzchem pójdę do kościoła, wyspowiadam grzeszki

Nocą przejdę się po rynku i pozbieram resztki

Z nich karnawałowo-postną ucztą jak się patrzy

Uraduję bliski sercu ludek wasz żebraczy

Żeby w waszym towarzystwie pojąć prawdę całą:

Dusza moja — pragnie postu, ciało — karnawału!

Необычное собрание на рыночной площади в центре города

В окнах, воротах и ​​у колодца, в церкви и в баре

Торговцы, монахи, шуты и карлики

Идет пестрый рой, копошащийся в суете

Работа стала развлечением, а развлечение стало работой:

Кости катаются по земле, фишки падают с карт

Это ничего не значит, кто не играет, кто проигрывает

Но не рассказывать толпе, кто есть кто

Кресты на три гроша на скатерти в дверях храма

Освобожденный выплескивается через боковую дверь

Милостыни преклоняют колени в пыли среди монахов

Вы не можете сказать, кто из них святой, а кто ханжа

Весь город сошел с ума

Ни старик, ни подросток не знают

Это пост карнавал

Или масленица - пост!

Он смонтировал столитровую бочку кавалерийского ефрейтора

Калдун - со щитом, в шлеме - каркает на разлитом лице

Он наклеил голову запеченного поросенка на свой экземпляр

Будет еда, будет питье, будет добыча для взятия

Против него - деревянный трон, запряженный жрецами

А на престоле апостол поста, исхудавший

Он уже извиняется перед Богом за победу

И вместо копии взял Piotrowe Wiosło

Сторонники в лозунгах и молитвах мчатся

Менестрель поет, как брат сражался с братом

В переполненной таверне болтовня ждет результатов

Ребенок машет флажком - будет великая битва

Весь город сошел с ума...

Я сижу у окна, смотрю вниз, весь мир в моих глазах

Я вижу, что кто ворует, теряет то, что ищут в толпе

В сумерках я пойду в церковь, исповедую свои грехи

Ночью прогуляюсь по рыночной площади и соберу объедки

От них карнавал и постный пир как видно

Я обрадую близких моему сердцу людей твоих нищих

Для того, чтобы понять всю правду в вашей компании:

Душа хочет поста, тело хочет масленицы!