Nie lubie - Jacek Kaczmarski

Nie lubię gdy mi mówią po imieniu

Gdy w zdaniu jest co drugie słowo — brat

Nie lubię gdy mnie klepią po ramieniu

Z uśmiechem wykrzykując — kopę lat!

Nie lubię gdy czytają moje listy

Przez ramię odczytując treść ich kart

Nie lubię tych co myślą, że na wszystko

Najlepszy jest cios w pochylony kark

Nie znoszę gdy do czegoś ktoś mnie zmusza

Nie znoszę gdy na litość brać mnie chce

Nie znoszę gdy z butami lezą w duszę

Tym bardziej gdy mi napluć w nią starają się

Nie znoszę much, co żywią się krwią świeżą

Nie znoszę psów, co szarpią mięsa strzęp

Nie znoszę tych, co tępo w siebie wierzą

Gdy nawet już ich dławi własny pęd!

Nie cierpię poczucia bezradności

Z jakim zaszczute zwierzę patrzy w lufy strzelb

Nie cierpię zbiegów złych okoliczności

Co pojawiają się gdy ktoś osiąga cel

Nie cierpię więc z niewyjaśnionych przyczyn

Nie cierpię niepowetowanych strat

Nie cierpię liczyć niespełnionych życzeń

Nim mi ostatnie uprzejmy spełni kat

Ja nienawidzę gdy przerwie mi rozmowę

W słuchawce suchy metaliczny szczęk

Ja nienawidzę strzałów w tył głowy

Do salw w powietrze czuję tylko wstręt

Ja nienawidzę siebie kiedy tchórzę

Gdy wytłumaczeń dla łajdactw szukam swych

Kiedy uśmiecham się do tych którym służę

Choć z całej duszy nienawidzę ich!

Я не люблю, когда меня называют моим именем

Когда в предложении каждое второе слово - брат

не люблю, когда меня хлопают по плечу

С улыбкой, криком - куча лет!

не люблю, когда читают мои письма

Через плечо, читая содержимое своих карт

Я не люблю тех, кто думает обо всем

Удар по согнутой шее лучше всего

Я ненавижу, когда кто-то заставляет меня что-то делать

Я ненавижу, когда она хочет принять меня за жалость

ненавижу когда в душу лезут ботинками

Особенно когда на это плюют, пытаются это сделать

Я ненавижу мух, которые питаются свежей кровью

Я ненавижу собак, которые хватают кусок мяса

Я ненавижу тех, кто верит в себя прямо

Даже когда их душит собственный импульс!

Я ненавижу чувство беспомощности

Чем загнанный зверь смотрит на стволы ружей

Я ненавижу совпадения плохих обстоятельств

Что происходит, когда кто-то достигает цели

Поэтому я ненавижу по необъяснимым причинам

Я ненавижу невосполнимые потери

Я ненавижу считать невыполненные желания

Перед тем, как последний вежливый встретит кошку

ненавижу, когда он прерывает мой разговор

Сухой металлический звон в трубке

ненавижу стрелять в затылок

Я чувствую только отвращение к залпам в воздухе

Я ненавижу себя, когда вздрагиваю

Когда я ищу оправдания для нечестивых

Когда я улыбаюсь тем, кому служу

Хотя я ненавижу их всей душой!