Karmaniola - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Ile wściekłości trwoga w was zajadła

Potrafi ciągle z ludzkiej dobyć mowy

A wszak Bastylia wcale nie upadła

I nikt królewskiej nie zażądał głowy

Lud wszystko zna — jałmużnę post i chłostę

I w wasze oczy spojrzy bez zmrużenia

A nikt nie mierzy latarń ludzkim wzrostem

Na szafotach rosną krzyże przebaczenia

Lecz wy widzicie dół kopany w piachu

I sztandar który płynie ponad trony

Nienawiść dzieckiem śmiertelnego strachu

A czegóż mają bać się miliony?

Wszystko się według ich potoczy woli

Choć niejedno jeszcze może się wydarzyć

Póki co tańczmy w rytmie karmanioli

Nim mały kapral obwoła się Cesarzem!

Dlatego chcecie stanąć wbrew ich woli

By czas odmierzać w spadających głowach

By w rozpędzone dźwięki karmanioli

Wszedł marsz przez Alpy armii Suworowa!

Сколько ярости вы боялись

Он все еще может говорить по-человечески

Ведь Бастилия вовсе не пала

И ни одна королевская особа не просила головы

Народ все знает - милостыню, пост и порку

И он будет смотреть в твои глаза не моргая

И никто не измеряет фонари ростом человека

Кресты прощения растут на эшафотах

Но ты видишь яму, вырытую в песке

И знамя, развевающееся над тронами

Ненависть дитя смертельного страха

А чего должны бояться миллионы?

Все пойдет по их воле

Хотя еще может случиться больше, чем одна вещь

А пока давайте танцевать в ритме карманиолы

Прежде чем маленький капрал назовет себя Императором!

Поэтому вы хотите противостоять их воле

Чтобы измерить время в падающих головах

Под мчащиеся звуки карминов

Он вступил в поход армии Суворова через Альпы!