Dzień gniewu - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Wyją syreny i biją dzwony

Ciemność płonące tną reflektory

Z nocy zerwani w noc zapadamy

Paniczny tupot na schodach nóg

Gasną za nami ogłuchłe domy

W krzyku agonii w ryku motorów

W wielkie macice zmienione bramy

Rodzą tłumy na bruk

Ciemność wypełnia upał wszechmocny

W popiół zamienia zlepione ciała

Szkło pęka kipią blachy pancerne

Powietrze twarde jak mur

Panika rybia usta rozdarła

Schną w osmalonych czerepach oczy

I w drżenie wprawia zdrętwiałą ziemię

Marsz nadchodzących gór

Nim nasza kolej zdążymy jeszcze

Wspomnieć proroctwa i przepowiednie

Znaki na niebie myśli piwniczne

Które niejedną zabrały noc

Choć w życiu nadal słońca i deszcze

Snuliśmy plany dalekosiężne…

I oto nad paleniskiem miast

Równym wznosimy się parasolem

Dymu i pary ciężkiej od sądu

Ugotowanej krwi

Wszyscyśmy teraz godni litości

Wszyscyśmy teraz godni litości

Wszyscyśmy teraz godni litości

Звучат сирены и звонят колокола

Горящая тьма прорезает фары

Мы падаем из ночи, разбитой ночью

Панический топот по ступеням ног

За нами догорают оглушенные дома

В крике агонии, в реве мотоциклов

Ворота превратились в большие матки

Они поднимают толпы на тротуар

Тьма наполнена всемогущим жаром

Он превращает липкие тела в пепел

Стекло лопается бронепластинами

Воздух такой же твердый, как стена

Паника рыбьего рта распахнулась

Глаза сохнут в обугленных черепах

И он заставляет землю дрожать

Марш грядущих гор

Прежде чем наша очередь уйдет

Упоминание пророчеств и предсказаний

Знаки в небе - это мысли в подвале

Что заняло не одну ночь

Хотя в жизни еще есть солнца и дожди

Мы строили долгосрочные планы...

И вот он над очагом городов

Мы поднимаемся с зонтиком

Дым и тяжелый пар со двора

Вареная кровь

Мы все достойны жалости сейчас

Мы все достойны жалости сейчас

Мы все достойны жалости сейчас