Ballada o powitaniu - Jacek Kaczmarski

Dzień jasny, chociaż mroźny, słońce świeci z góry

Niebo błękitne, żadnej nie ma na nim chmury

Dumnie wisi nad portalem jakiejś bramy

Napis biało-czerwony: «Serdecznie witamy!»

Staliśmy rzędem równym wzdłuż głównej ulicy

Uczniowie, matki, żony, ciecie, robotnicy

Szpaler milicji sprawnie nas zorganizował

By nie wystawała czyjaś ręka albo głowa

Tam, gdzie ja stałem z boku i machałem spontanicznie

Stały dwa przedszkolaki wyglądając ślicznie

One miały zrobić gościom stop nieprzewidziane

Bo nieprzewidziane było też przygotowane!

Po trzech godzinach z dala usłyszałem wrzawę

Podniosłem chorągiewkę, zamachałem z wprawą!

Temperatura wzrosła, podniecenie także

Każdy się pcha do przodu, palcem w oku babrze!

Lecz to dopiero pilot, pięciu milicjantów

Dwudziestu tajnych panów (ot, w razie awantur)

Potem samochód jeden, drugi, potem trzeci

Potem wojskowy gazik z prasą, radiem leci

Lecą do góry czapki, to już nie przelewki

Witają gościa papierowe chorągiewki!

Dojrzałem kołnierz, ucho i brew kędzierzawą

Błyszczący hełm, lecz to już chyba ktoś z obstawy

Z dziećmi nic nie wyszło — jedno się speszyło

Drugie swą kokardkę czerwoną zgubiło

Więc, nim znaleziono coś zamiast kokardki

Gościa porwał dalej prąd wydarzeń wartki

Jednej minuty nawet wszystko to nie trwało

Co było — przeszło, znikło, z wiatrem uleciało

Tłum się miesza, kręci, tłumem być przestaje

Na opustoszałym placu milicjant zostaje

Wieczór zapada szybko, koniec mojej śpiewki

Walają się po ziemi papierowe chorągiewki

Pół smętnie, a pół śmiesznie zwisa z jakiejś bramy

Napis biało-czerwony: «Serdecznie witamy!»

День ясный, хоть и морозный, но солнце светит сверху

Небо голубое, на нем нет облаков

Он гордо висит над порталом каких-то ворот

Красно-белая надпись: «Добро пожаловать!»

Мы стояли в ряд вдоль главной улицы

Студенты, матери, жены, закройщики, рабочие

Охрана милиции организовала нас качественно

Чтобы ни рука, ни голова не высовывались

Где я стоял в стороне и спонтанно махал

Два дошкольника стояли и выглядели мило

Они должны были уберечь гостей от непредвиденных обстоятельств.

Потому что непредвиденное тоже было подготовлено!

Через три часа я услышал шум

Я поднял флаг, взмахнул им со знанием дела!

Температура поднялась, а вместе с ней и волнение.

Все рвутся вперед, с пальцем в глаз бабушки!

Но это только пилот, пять полицейских

Двадцать тайных лордов (на всякий случай)

Потом одна машина, одна машина, потом третья

Потом военная газета с прессой, радио включено

Шляпы взлетают вверх, это уже не шутки

Бумажные флаги приветствуют посетителей!

Я видел, как воротник, ухо и бровь вьются

Сияющий шлем, но это должен быть кто-то из телохранителей

С детьми ничего не вышло - одному было неловко

Другой потерял свой красный бант

Ну а раньше вместо лука ничего не нашлось

Посетитель увлекся бурным течением событий

Это не длилось даже одной минуты

Что было - прошло, исчезло, унесло ветром

Толпа смешивается, кружится, толпа перестает быть

Полицейский остается на пустынной площади

Вечер наступает быстро, конец моей песни

Бумажные флаги разбросаны по земле

Наполовину грустный и наполовину смешной висит на воротах

Красно-белая надпись: «Добро пожаловать!»