Człowiek jam niewdzięczny - Czesław Niemen

Dzień za dniem

Jak wartki potok czas

Zacieśnia krąg Istnienia mego

Dzień za dniem

Ucieka dalej Dalej Dalej

Mych złudnych pragnień Splot, upada

A wokoło wszechświat

Bezgraniczny, niepojęty

Nieskończony ogród żyzny

Myśli wiecznej arcydzieło

Uszanować chciałbym niebo

Ziemi czoło skłonić

Ale człowiek jam niewdzięczny,że niedoskonały

Nonsensami Karmią się nawzajem

Spraw komicznych omotani, omotani siecią

Wstyd mi za tych co nie mając wstydu

Zapomnieli, że u kresu groby nas zrównają

A wokoło wszechświat

Bezgraniczny, niepojęty

Nieskończony ogród żyzny

Myśli wiecznej arcydzieło

Uszanować chciałbym niebo

Ziemi czoło skłonić

Ale człowiek jam niewdzięczny, że niedoskonały

A wokoło wszechświat

Bezgraniczny, niepojęty

Nieskończony ogród żyzny

Myśli wiecznej arcydzieło

Uszanować chciałbym niebo

Ziemi czoło skłonić

Ale człowiek jam niewdzięczny, że niedoskonały

Uszanować chciałbym niebo

Ziemi czoło skłonić

Ale człowiek jam niewdzięczny, że niedoskonały

День за днем

Как быстро течет время

Это сужает круг моего Бытия

День за днем

Он бежит дальше дальше дальше

Мои иллюзорные желания плетутся, рушатся

И вокруг вселенной

Безграничный, непостижимый

Бескрайний плодородный сад

Мысль о вечном шедевре

Я хотел бы уважать небо

Склонить бровь земли

Но я неблагодарен за то, что я несовершенен

Они кормят друг друга ерундой

Комические дела запутались, завернутые в сеть

Мне стыдно за тех, у кого нет стыда

Они забыли, что, в конце концов, могилы сравняют нас

И вокруг вселенной

Безграничный, непостижимый

Бескрайний плодородный сад

Мысль о вечном шедевре

Я хотел бы уважать небо

Склонить бровь земли

Но я неблагодарен за то, что я несовершенен

И вокруг вселенной

Безграничный, непостижимый

Бескрайний плодородный сад

Мысль о вечном шедевре

Я хотел бы уважать небо

Склонить бровь земли

Но я неблагодарен за то, что я несовершенен

Я хотел бы уважать небо

Склонить бровь земли

Но я неблагодарен за то, что я несовершенен