Moje Miasto - The Analogs

Gdzieś na północy, gdzie nie chciałbyś mieszkać

Przy ujściu brudnej rzeki, gdzie nie znajdziesz szczęścia

Z dala od wszystkiego, na zniszczonej ziemi

Miasto, które kocham, nic tego nie zmieni

Nie ja je wybrałem, tu się urodziłem

Zmarnowałem życie, wątrobę przepiłem

Poznałem dziewczyny najlepsze na świecie

Tu się żyć uczyłem, śmierć stąd mnie zabierze

Zawsze w moim sercu i w mojej pamięci

Miasto ukochane aż do samej śmierci

Gdy podły los przepędza mnie stąd

Tu jest moje miejsce, mój prawdziwy dom

Gdzieś na północy, gdzie wiatr od morza

Zniszczone przez bomby, przeklęte przez boga

Miasto martwych dźwigów i grób czterech skoczni

Tu się urodziłem, zawsze bezrobotny

Tu, na północy, nikt nie jest u siebie

Wszyscy ludzie obcy, nikt sobie nie wierzy

To jest moje miasto, gdzie, kiedy już zasnę

Będę chciał mieć grób, przystań ostatnią

Gdy podły los przepędza mnie stąd

Tu jest moje miejsce, mój prawdziwy dom

Где-то на севере, где вы не хотели бы жить

В устье грязной реки, где счастья не найдешь

Вдали от всего, на разбитой земле

Город, который я люблю, этого не изменит

Я их не выбирал, я здесь родился

Я потратил свою жизнь впустую, и я выпил свою печень

Я встречал лучших девушек в мире

Я научился жить здесь, смерть заберет меня отсюда

Всегда в моем сердце и в моей памяти

Город любимый до смерти

Когда злая судьба отгоняет меня

Это мое место, мой настоящий дом

Где-то на севере, где ветер с моря

Разрушенный бомбами, проклятый богом

Город мертвых журавлей и могила четырех холмов

Я родился здесь, всегда безработный

Здесь, на севере, никого нет дома.

Все чужие, никто не верит себе

Это мой город, где однажды я засыпаю

Я хочу могилу, я буду последним

Когда злая судьба отгоняет меня

Это мое место, мой настоящий дом