Nauczyłem się niewiary - Tadeusz Nalepa

Z miłości do Ciebie — nauczyłem się zachwytu

Uwierzyłem w ciepło gwiazd — zachód słońca w zachwyt wprawia mnie

Z miłości do Ciebie — nauczyłem się czułości

Uwierzyłem w ciepło gwiazd, i że można oblaskawić czas

Teraz znowu świat jest błotem —

Drzewa to są rzeźby z próchna

I znów rankiem mą ciszę szarpie ptak

Z miłości do Ciebie — nauczyłem się niewiary!

Chociaż tylko jeden Bóg — tak z uczucia mego zakpić mógł

Teraz znowu świat jest błotem —

Drzewa to są rzeźby z próchna

I znów rankiem mą ciszę szarpie ptak

Z miłości do Ciebie — nauczyłem się niewiary!

Chociaż tylko jeden Bóg — tak z uczucia mego zakpić mógł

Ради тебя я научился восхищаться

Я верил в тепло звезд - закат меня поражает

Ради любви к тебе я научилась нежности

Я верил в тепло звезд и в то время, когда можно аплодировать

Теперь мир снова в грязи -

Деревья - это разлагающиеся скульптуры

И снова утром птица дергает мое молчание

Ради тебя - я научился быть неверующим!

Хоть один Бог - чтоб над моими чувствами поиздеваться мог

Теперь мир снова в грязи -

Деревья - это разлагающиеся скульптуры

И снова утром птица дергает мое молчание

Ради тебя - я научился быть неверующим!

Хоть один Бог - чтоб над моими чувствами поиздеваться мог