Suolainen maa - Marja Mattlar, Jaakko Viitala, Frédéric Paris

Eilinen ei luota huomiseen,

yö etsii syytä varjoilleen.

Hiipien käy aamu huoneeseen

paljastaen kasvot valvoneen.

Synnyimme suolaiseen maahan,

sanojen vankilaan.

Arvataan ja luulot uskotaan,

elämältä päivät suojataan.

Suljetaan ja tiukkaan lukitaan,

huomaamatta hautaan liu’utaan.

Ei kukaan ihmistä opi

kirjoista lukemaan.

En tahdo ankkuriin jäädä

sanojen satamaan.

Luovutaan, nämä suomut pudotetaan,

siirretään vuori paikaltaan.

Lämmitä kohmeista multaa

roudasta sulamaan.

Hoivaile suolaista maata,

houkuta kasvamaan,

houkuta kasvamaan.

Вчера не верит завтра,

ночь ищет причину для своих теней.

Пробраться в комнату утром

обнажая лицо надзирателя.

Мы родились в соленой стране,

в тюрьму слов.

Угадай и верь убеждениям

дни защищены от жизни.

Закрыта и наглухо заперта,

незаметно, могила скользит.

Никто не учится

из книг читать.

Я не хочу оставаться на якоре

к порту слов.

Давай сдадимся, эти весы упадут,

сдвигая гору с места.

Разогрейте заплесневелую форму

от мороза до таяния.

Берегите соленую землю,

привлечь, чтобы расти

побудить расти.