Paratiisi - Marja Mattlar, Frédéric Paris, Jaakko Viitala

Sinä piirsit ja kuvailit

paratiisimme maan päällä.

Minut syvästi vakuutit,

että onni on juuri täällä.

«Tuuli laulaa meidät illoin uneen,

kohta huomaat huolten unohtuneen».

Sinä kutsua kuuntelit

minä vastasin odotuksiin.

Minut vieläkin vakuutit,

tämä tie johtaa saavutuksiin:

«Uusi rauha ihmismielen valtaa

kunhan vielä jaksat taivaltaa».

Sinä onneesi kurkotit,

minä päässyt en arjen yli.

Sinä paljonkin saavutit,

minä ehdin vain olla syli.

Meille kerran piirsit paratiisin,

sinne vielä kerran pääsisin, jos…

Tämän lopulta ymmärsin,

paratiisini onkin tässä!

Miksi parempaa etsisin

kuin on omassa elämässä?

Tuuli laulaa täällä illoin uneen.

Vihdoin huomaan huolten

unohtuneen pois.

Вы нарисовали и описали

наш рай на земле.

Я был глубоко уверен, что

что счастье прямо здесь.

«Ветер поёт нам спать по вечерам,

вы скоро обнаружите, что ваши заботы забыты».

Вы звоните, вы слушали

Я оправдал ожидания.

Ты меня успокоил,

этот путь ведет к достижениям:

«Новый мир над властью человеческого разума

пока ты еще можешь небо».

Вам повезло протянуть руку,

Я не избавился от повседневной жизни.

Ты многого добился,

У меня просто есть время, чтобы обнять.

Ты когда-то рисовала нам рай,

Я бы приехал туда снова, если бы…

Я наконец понял это,

мой рай здесь!

Почему я должен выглядеть лучше

чем в моей жизни?

Ветер поет здесь по вечерам засыпая.

Я наконец замечаю беспокойство

забыли.