Zboża - Krzysztof Zalewski

Tempo średnie i środa co dzień, zimne znów duje z morza

Kontrast blednie i coraz krócej, widzę mniej ludzi coraz

Tempo średnie i środa co dzień, z nieba znów zieje pożar

Marzy się błysk i konie pędem, coś przed czym się nie da uchować

Pozwól mi wejść, zły dzień mi odmień

Przy tobie czuję się jak w lustrze

Zapach na pięć, obrazy głośniej

I purpurowe dotykanie

I dźwięki o tobie

Tempo zmienne, gdy zbyt blisko tej, co włosy ma barwy zboża

Marzy się błysk i konie pędem, coś przed czym się nie da schować

A gdybym tak uwierzyć mógł w kasę, komunizm, Koran

Zapomniałbym może o tej, co włosy ma barwy zboża

Pozwól mi wejść, zły dzień mi odmień

Przy tobie czuję się jak w lustrze

Pozwól mi wejść i chociaż grudzień

Z tobą uwierzę, że nie umrzemy

Nigdy prawie

Средний темп и среда каждый день, с моря опять холодно

Контраст сходит на нет и все короче и короче я вижу все меньше людей все больше и больше

Средний темп и среда каждый день, с неба снова дует огонь

Вам снится вспышка и натиск лошадей, от чего нельзя спрятаться

Впусти меня, измени мой плохой день

С тобой я чувствую себя как в зеркале

Запах на пять, картинки громче

И фиолетовое прикосновение

И звучит о тебе

Переменный темп, когда слишком близко к волосам цвета зерна

Вы мечтаете о вспышке, и ваши лошади мчатся, от чего вы не можете спрятаться.

И если бы я мог верить в деньги, коммунизм, Коран

Возможно, я бы забыл о волосах

Впусти меня, измени мой плохой день

С тобой я чувствую себя как в зеркале

Впусти меня и хотя бы декабрь

С тобой я буду верить, что мы не умрем

Никогда почти