Opowieść pewnego emigranta - Jacek Kaczmarski

Nie bój się, nie zabraknie.

To krajowa czysta

Ja, widzisz, przed wojną byłem komunista

Bo ja chciałem być kimś, bo ja byłem Żyd

A jak Żyd nie był kimś, to ten Żyd był nikt

Może stąd dla świata tyle z nas pożytku

Że bankierom i skrzypkom nie mówią - ty żydku!

Ja bankierem nie byłem, ani wirtuozem

Wojnę w Rosji przeżyłem, oswoiłem się z mrozem

I na własnych nogach przekroczyłem Bug

Razem z Armią Czerwoną, jako Politruk

Ja byłem jak Mojżesz, niosłem Prawa Nowe

Na których się miało oprzeć Odbudowę

A potem mnie — lojalnego komunistę

Przekwalifikowali na manikiurzystę

Ja kocham Mozarta, Bóg — to dla mnie Bach

A tam, gdzie pracowałem — tylko krew i strach

Spałem dobrze — przez ścianę słysząc ludzkie krzyki

A usnąć nie mogłem przy dźwiękach muzyki

W następstwie Października tak zwanych «wydarzeń»

Już nie byłem w Urzędzie, byłem dziennikarzem

Ja znałem języki, nie mnie uczyć, jak

Pisać wprost to, co łatwiej można pisać wspak

Wtedy myśl się zgodziła — niechcący być może

Żem się z krajem tym związał - jak mogłem najgorzej

Za tę hańbę zasługi — Warszawa czy Kraków —

Gomułka nam powiedział - Polska dla Polaków

Już nie dla przybłędów Pospolita R2ecz —

Wiesław, jak Faraon, popędził nas precz

I szli profesorowie, uczeni, pisarze

Pracownicy Urzędu, szli i dziennikarze

W Tel Awiwie właśnie, zza rogu, z rozpędu

Wpadłem na byłego kolegę z Urzędu

I pod Ścianę Płaczu iść mi było wstyd —

Czy ja komunista, czy Polak, czy Żyd?

Nie umiałem, jak on, chwały czerpać teraz

Z tego, że się z bankruta robi bohatera

Wyjechałem.

Przeniosłem się tutaj, do Stanów

Mówią - czym jest komunizm — ucz Amerykanów

Powiedz im, co wiesz, co na sumieniu masz

A odkupisz grzechy i odzyskasz twarz

A ja przecież nie umiem nawet ująć w słowa

Jak wygląda to, com — niszcząc — budował

I tak sam sobie zgotowałem zgubę:

Meloman — nie skrzypek, nie bankier — a ubek

Oficer polityczny — nie russkij gieroj

Ani Syjonista, ani też i goj!

Jak ja powiem Jehowie — Za mną, Jahwe, stań

Z tą Polską związanym pępowiną hańb!

Jak ja powiem Jehowie — Za mną, Jahwe, stań

Z tą Polską związanym pępowiną hańb!

Не бойся, ты не пропадешь.

Это домашняя чистота

Видишь ли, я был коммунистом до войны.

Потому что я хотел быть кем-то, потому что я был евреем

И если еврей был кем-то, этот еврей был никем

Может быть, поэтому так много пользы для мира

Чтобы банкирам и скрипачам не говорили - ты еврей!

Я не был ни банкиром, ни виртуозом

Я пережил войну в России, я привык к морозу

Я пересек реку Буг своими ногами

Вместе с Красной Армией, как политик

Я был подобен Моисею, несущему Новые Законы

На чем должна была основываться Реконструкция

А то я - верный коммунист

Они стали маникюршами

Я люблю Моцарта, Боже, для меня это Бах

А где я работал - только кровь и страх

Я хорошо спал - слышу человеческие крики через стену

И я не мог заснуть под звуки музыки

После октябрьских так называемых «событий»

Меня больше не было в офисе, я был журналистом

Я знал языки, не научил меня, как

Пишите прямо то, что проще написать задом наперёд

Потом мысль согласилась - случайно быть может

Я связал себя с этой страной - худшее, что я мог

За этот позор заслуг - Варшава или Краков -

Гомулка сказал нам - Польша для поляков

Больше не для незнакомцев.

Веслав, как фараон, погнал нас прочь

И были профессора, ученые и писатели

Офисные работники и журналисты

В Тель-Авиве прямо за углом, без спешки

Я столкнулся с бывшим коллегой из Офиса

И мне было стыдно идти к Стене Плача -

Я коммунист, поляк или еврей?

Я не мог принять славу, как он сейчас

Делая банкрота героем

Я ушел.

Я переехал сюда в Штаты

Мол - что такое коммунизм - учите американцев

Скажи им, что ты знаешь, что на твоей совести

И вы искупите свои грехи и вернете себе лицо

И я даже не могу выразить это словами

Как это выглядит, когда ком - разрушаем - строим

И вот как я обрекаю себя:

Меломан - не скрипач, не банкир - а чекист

Замполит - не русская игра

Ни сионист, ни гой!

Я говорю Иегове: встань за меня, Яхве.

С этой Польшей, связанной пуповиной позора!

Я говорю Иегове: встань за меня, Яхве.

С этой Польшей, связанной пуповиной позора!