Jak w paranormal - Verba

Widzę jak deszcz za oknem płacze, tylko za moim oknem

Chyba nigdy już nie będzie inaczej, to całe życie moknie

I chociaż nie chcę w tył się oglądać, po prostu nie chcę

Ciągle powracasz jak w «Paranormal», jak w «Paranormal»

Widzę jak deszcz za oknem płacze, tylko za moim oknem

Chyba nigdy już nie będzie inaczej, to całe życie moknie

I chociaż nie chcę w tył się oglądać, po prostu nie chcę

Ciągle powracasz jak w «Paranormal», jak w «Paranormal»

Gdy widzę ciebie chcę by już minęło

Jak bez przyszłości niczym Edward z Bellą

Chcę to zrozumieć jak dwa inne światy

Próbują wierzyć że czas uleczy rany

Miłość i przyjaźń niby są podobne

Na drabinie uczuć wyglądają zgodnie

A jednak w życiu niszczą się skutecznie

Jedno Cię ratuj, gdy drugie jest niebzpieczne

Widzę jak deszcz za oknem płacze, tylko za moim oknem

Chyba nigdy już nie będzie inaczej, to całe życie moknie

I chociaż nie chcę w tył się oglądać, po prostu nie chcę

Ciągle powracasz jak w «Paranormal», jak w «Paranormal»

Widzę jak deszcz za oknem płacze, tylko za moim oknem

Chyba nigdy już nie będzie inaczej, to całe życie moknie

I chociaż nie chcę w tył się oglądać, po prostu nie chcę

Ciągle powracasz jak w «Paranormal», jak w «Paranormal»

Я вижу, как дождь плачет за моим окном, прямо за моим окном

Я думаю, иначе никогда не будет, жизнь промокла насквозь

И хотя я не хочу оглядываться назад, я просто не хочу

Ты постоянно возвращаешься, как в «Паранормальном», как в «Паранормальном».

Я вижу, как дождь плачет за моим окном, прямо за моим окном

Я думаю, иначе никогда не будет, жизнь промокла насквозь

И хотя я не хочу оглядываться назад, я просто не хочу

Ты постоянно возвращаешься, как в «Паранормальном», как в «Паранормальном».

Когда я вижу тебя, я хочу, чтобы все закончилось

Как будто нет будущего, как у Эдварда с Беллой.

Я хочу понять это, как два других мира

Они пытаются верить, что время залечит все раны

Любовь и дружба чем-то похожи

Они выглядят последовательно на лестнице чувств

Тем не менее, они эффективно разрушаются в жизни

Один спасает, а другой опасен

Я вижу, как дождь плачет за моим окном, прямо за моим окном

Я думаю, иначе никогда не будет, жизнь промокла насквозь

И хотя я не хочу оглядываться назад, я просто не хочу

Ты постоянно возвращаешься, как в «Паранормальном», как в «Паранормальном».

Я вижу, как дождь плачет за моим окном, прямо за моим окном

Я думаю, иначе никогда не будет, жизнь промокла насквозь

И хотя я не хочу оглядываться назад, я просто не хочу

Ты постоянно возвращаешься, как в «Паранормальном», как в «Паранормальном».