Een Slapende Stad - Paul de Leeuw, Metropole Orkest

Een slapende stadik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

Met de nacht om me heen

Zonder klok, zonder kaart

In het donker alleen

Met 'n modderig paard

En door merg en been

Zijn ze ruzie aan 't maken

Onder een van de daken

Hij met haar, zij met hem

Met de krakende stem

Van een lijf dat al slaapt

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

En 't hart in m’n borst

Is zo moe, is zo moe

Ik kan nergens naar toe

Ik verga zowat van dorst

Ik geef mijn paard te drinken

Ik zie de sterren blinken

En denk aan mijn lot

Vroeger werd ik onthaald

Als een vorst, als een god

Maar m’n angst werd te groot

En nu ben ik verdwaald

En hier sta ik, kapot

Op een reis zonder zin

Op een vlucht voor de dood

En de dood haalt me in

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

Vroeger heb ik geloofd

In geloof en geluk

Vroeger heb ik geloofd in

Het kan echt niet meer stuk

Maar de tijd zet de mens

Mettertijd onder druk

En opeens zingt de wind

Een herfstig melodietje

En de mens buigt het hoofd

De zwanezang begint

Zo anders dan het liedje

Uit het boek van een kind

Vroeger heb ik geloofd

In een vrouw is een vrouw

Maar een vrouw is een trut

Een ellendige trut

Zonder liefde of trouw

Zonder toekomst, een vrouw

Baart geen kinderen, maar zorgen

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet echt niet meer waar

En opeens zag ik jou

Je kwam zomaar voorbij

En je weet wat ik zei:

Het begint weer opnieuw

Спящий город не помню где

это странно потом

Что я забыл имя

Спящий город

я уже не знаю где

С ночью вокруг меня

Без часов, без карты

Только в темноте

С грязной лошадью

И через мозг и кости

они спорят

Под одной из крыш

Он с ней, она с ним

С надтреснутым голосом

Тела, которое уже спит

Спящий город

я уже не знаю где

это странно потом

Что я забыл имя

Спящий город

я уже не знаю где

И сердце в моей груди

Это зо моэ, это зо моэ

я не могу никуда пойти

я почти умираю от жажды

я кормлю свою лошадь

Я вижу, как сияют звезды

И подумай о моей судьбе

меня приветствовали

Как принц, как бог

Но мой страх стал слишком большим

И теперь я потерян

И вот я стою, сломленный

В путешествии без смысла

В полете от смерти

И смерть забирает меня

Спящий город

я уже не знаю где

это странно потом

Что я забыл имя

Спящий город

я уже не знаю где

раньше я верил

Вера и удача

раньше я верил в

Это действительно не может быть лучше

Но время устанавливает человека

Со временем под давлением

И вдруг поет ветер

Осенняя мелодия

И мужчина склоняет голову

Лебединая песня начинается

Так отличается от песни

Из детской книги

раньше я верил

В женщине есть женщина

Но женщина сука

Несчастная сука

Без любви или веры

Женщина без будущего

Детей не рожает, а переживает

Спящий город

я уже не знаю где

это странно потом

Что я забыл имя

Спящий город

Я действительно не знаю, где больше

И вдруг я увидел тебя

Вы только что прошли мимо

И вы знаете, что я сказал:

Это начинается снова