Alcatraz - O.S.T.R.

Zamknięty w rozsądku granicach niczym w Alcatraz

Choć wierzę, że na końcu życia stworzę Tadż Mahal

Świat, nasze sprawy

Między palcami przepływają plany, świat, nasze sprawy

Zatkane centrum, uwięziony w aucie przez czasu wehikuł

Wsłuchuję się w muzyki nieskończony zasób na nośniku

Wielu ma wielkie ego, lekką mowę do tworzenia mitów

A co jedynie ich unosi w życiu to godziny szczytu

Widzę w lusterku pannę jak bluźni na mnie, grożąc mi ręką

Wygląda to przezabawnie.

Nie wie że nerwy wpływają ze szkodą na piękno

Przyglądam się jej dokładniej, jak puka swe czoło z agresją

Chyba ją wczoraj spotkałem, poważnie, prosiła o zdjęcie tuż obok pod Tesco

Z ruchu jej ust łatwo przeczytać czyim jestem synem

Jeszcze wysiądzie z auta, istna komedia jak w kinie;

Kiler

Może to karma, myślę, co ja jej zrobiłem?

Chwilę

Po co ta egzaltacja, patrząc na nią, nie wierzę, w co widzę

Czekaj, zaczyna się akcja.

Słyszę, jak trzasnęła drzwiami

Spokojnie w lusterku obserwuję bacznie jak rośnie moc oburzenia na twarzy

Czuję, że idzie, więc otwieram okno, czekam na to, co się teraz wydarzy

«O matko, to Pan» i widzę ten wyraz wstydu, moment zwątpienia w zamiary

Zamknięty w rozsądku granicach niczym w Alcatraz

Choć wierzę, że na końcu życia stworzę Tadż Mahal

Świat, nasze sprawy

Między palcami przepływają plany, świat, nasze sprawy

Tego samego miasta centrum, korki, pięć po siedemnastej

Stoję na światłach w miejscu tym samym, co stoję niemal zawsze

Słuchając radia, nie mam płyt, ktoś je stąd zakosił ukradkiem

Bateria padła w telefonie mi — #syf z nadgryzionym jabłkiem

Miałem podjechać do studia, jak patrzę na zegar, to wiem, że nie zdążę

Trudno, nie mam władzy nad losem, co swoim rządzeniem ręce mi wiąże

Zrobię to jutro, a jak się okaże, że będzie z tym problem?

Pieprzona bateria, zadzwoniłbym sprawdzić, czy studio przypadkiem jeszcze jest

wolne

Odpływam w myślach, tam gdzie mojej pracy grafik

Choć nie ma wyjścia, wierzę, że się da inne daty wyznaczyć

Nie lubię żyć tak, wierząc w ślepy fart, liczyć, że coś się trafi

Kolejna misja, by zatrzymać czas niczym na fotografii

Myśląc, że nic gorszego nie może się dzisiaj wydarzyć

Wjechałem w typa, co na skuterze przemykał w pośpiechu między autami

Koniec, wychodzę sprawdzić, czy żyje, jak bardzo jest połamany

Nagle słyszę «Podpiszesz mi płytę?

Zrobimy zdjęcie i nie było sprawy»

Zamknięty w rozsądku granicach niczym w Alcatraz

Choć wierzę, że na końcu życia stworzę Tadż Mahal

Świat, nasze sprawy

Między palcami przepływają plany, świat, nasze sprawy

Закрыт в пределах разумного, как в Алькатрасе

Хотя я верю, что в конце жизни создам Тадж-Махал

Мир, наши дела

Планы, мир, наши дела текут меж пальцев

Забитый центр, транспортное средство, застрявшее в машине по времени

Слушаю музыку бесконечного ресурса на носителе

У многих большое эго, легкий язык для создания мифов

И что их только поднимает в жизни, так это час пик

В зеркале вижу барышню, хулящую меня, грозящую мне рукой

Это выглядит весело.

Она не знает, что нервы губительны для красоты

Я смотрю на нее более внимательно, когда он агрессивно стучит себя по лбу

Кажется, я встретил ее вчера, серьезно, она попросила фото рядом с Tesco.

По движению ее губ легко прочитать, чей я сын

Еще выходя из машины, настоящая комедия как в кинотеатре;

Килер

Может это карма, думаю что я ей сделала?

Моменты

К чему это возвышение, глядя на него, я не верю тому, что вижу

Подождите, действие начинается.

Я слышу, как она хлопает дверью

Спокойно в зеркале смотрю внимательно, как растет сила негодования на моем лице

Я чувствую, как он идет, поэтому открываю окно, ожидая, что будет дальше.

«О мать, это Господь», и я вижу это выражение стыда, момент сомнения в намерениях

Закрыт в пределах разумного, как в Алькатрасе

Хотя я верю, что в конце жизни создам Тадж-Махал

Мир, наши дела

Планы, мир, наши дела текут меж пальцев

Тот же центр города, пробки, пять после пяти

Я стою на светофоре на том же месте, что и почти всегда

Слушаю радио, дисков у меня нет, их кто-то отсюда притащил

В моем телефоне села батарея - #syf с надкушенным яблоком

Я должен был подъехать к студии, когда я смотрю на часы, я знаю, что не успею

Трудно, я не властен над судьбой, которая связывает мне руки своим правлением

Завтра сделаю, а когда выяснится будет ли с ним проблема?

Чертова батарея, я бы позвонил, чтобы узнать, есть ли еще студия

бесплатно

Я уплываю в мыслях, где моя работа - графический дизайнер

Хотя выхода нет, я считаю, что можно установить и другие даты

Я не люблю так жить, веря в слепую удачу, надеясь, что тебя что-то поразит

Очередная миссия по остановке времени как на фото

Думая, что сегодня ничего хуже не могло случиться

Я столкнулся с парнем, который спешил между машинами на скутере

Конец, я выхожу посмотреть, жив ли он, насколько он сломан

Вдруг слышу: «Подпишешь мой диск?

Сделаем фото и проблем не было »

Закрыт в пределах разумного, как в Алькатрасе

Хотя я верю, что в конце жизни создам Тадж-Махал

Мир, наши дела

Планы, мир, наши дела текут меж пальцев