'A serenata 'e Pulecenella - Massimo Ranieri

E stó' aspettanno cu stu mandulino

Ll’ora che, 'a cielo, se ne trase 'a luna…

Mme só' nascosto dint’a nu ciardino

Pe' nun 'o ffá assapé

Ca só' semp’io ca cerco scusa a te

Te voglio tantu bene!

Te voglio tantu bene!

To ddico zittu, zittu

Zittu, zitto…

Ca, si allucco, 'a gente

Ca nun sape niente

Pò sentí:

«Te voglio bene!»

Mme metto scuorno 'e fá sapé a ll’amice

Ca «tinco tinco» torno e faccio pace

Si 'appura 'a gente, Napule che dice?

Ca mme vvoglio fá fá

Sott’a chist’uocchie, cierti 'nfamitá?

Te voglio tantu bene!

Te voglio tantu bene!

To ddico zittu, zittu

Zittu, zitto…

Ca, si allucco, 'a gente

Ca nun sape niente

Pò sentí:

«Te voglio bene!»

Na vota ero 'o cchiù guappo 'e ll’Arenella:

Tenevo 'nnammurate a mille a mille…

E mo mme faje chiammá «Pulicenella»…

Ma tu ce pienze o no

Ch'évo nu guappo — guappo overo — e mo?

Te voglio tantu bene!

Te voglio tantu bene!

To ddico zittu, zittu

Zittu, zitto…

Ca, si allucco, 'a gente

Ca nun sape niente

Pò sentí:

«Te voglio bene!»