Jäljet - Marja Mattlar, Anssi Nykänen, Pekka Pohjola

Nämä jäljet ovat tulleet tänään

niitä voi lukea kuin rakkausrunoa.

Tuore lumi ei salaile mitään

ei sinun muuta tarvitse kertoa.

Sinä seisoit juuri tässä

ja häntä suutelit.

Kauan sylisi lämpimässä

tuota naista keinutit.

Minä tiedän miltä se tuntuu,

hän on kaunis ja mielenkiintoinen

ja kun arki mielestä haihtuu,

tulee hetkestä ikuinen.

Sinä tartuit kiinni tuuleen,

sitä koetit pysäyttä.

Tahdoit painaa jäljen veteen

ja sen siinä säilyttää.

Tätä jatkunut on ehkä pitkään,

hän on jättänyt sinuun jälkiä.

Niistä tiesin, vaikken tiennytkään,

enhän tahtonut turhaan epäillä.

Ja nyt pyydän ainoastaan,

että pysähdyt miettimään.

Tämä tulee aina vastaan,

jos jäljet vain peitetään.

Ja muista mistään et voi löytää

parempaa minua,

etkä herkuilla katettua pöytää

jokaisella aterialla.

Эти следы пришли сегодня

их можно читать как любовное стихотворение.

Свежий снег ничего не скрывает

Вы не должны сказать мне что-нибудь еще.

Вы стояли прямо здесь

и ты поцеловала его.

Долгий круг в тепле

эта женщина качается.

Я знаю каково это,

она красивая и интересная

и когда будничные мысли испаряются,

становится сиюминутным вечным.

Ты поймал ветер,

ты пытался это остановить.

Вы хотели вдавить отметку в воду

и держи его там.

Это может продолжаться уже давно,

он оставил на вас следы.

Я знал о них, хотя и не знал

Я не хотел сомневаться напрасно.

А теперь я просто прошу

что вы перестаете думать.

Это всегда пригодится,

если следы просто замазаны.

И помните, вы ничего не можете найти

лучше я

а не стол с деликатесами

с каждым приемом пищи.