Vozes Do Mar - Mariza

Quando o sol vai caindo sobre as águas

Num nervoso de líqueo de ouro intenso

de onde vem essa voz cheia de mágua

com que falas à terra ó mar imeso

Ó mar

Tu falas de festins e cavalgadas

de cavaleiros errantes ao luar

falas de caravelas encantadas

que dormem em teu seio a soluçar

tens cantos de epopeias

Tens anseios de amarguras

tu tens também receios ó mar

cheio de esperança e magestade

de onde vem essa voz ó mar amigo

talvez a voz de um Portugal antigo

Chamando por Camões numa saudade

Chamando por Camões numa saudade

Gdy zachodzi słońce delikatnie

W krwistym, intensywnym złota blasku

Skąd pochodzi głos ten pełny smutku

Gdy do Ziemi mówisz wielkie morze?

Morze

Mówisz o festynach, jazdach konnych?

O błądzących w księżycu rycerzach

O zaczarowanych karawelach

Które śpią i łkają na twej piersi?

Śpiewasz o epopejach?

I coś niepokoi cię

Ty jesteś przestraszone

Morze

O ty w nadziei, majestacie

Skąd ten głos o morze tak przyjazne?

A może głos to Portugalii starej

Wołającej o Camões w swej