Omiria - Marinella, Horodia Korinthou

Αγκομαχάει το τραίνο\nΟμήρους φορτωμένο\nΚορμιά σκελετωμένα\nΑνθρώπινες σκιές\nΜε μάτια όμως φλογισμένα\nΚαι με αδούλωτες καρδιές\nΑγκομαχάει το μαύρο τραίνο\nΚαι πνίγει τα μάτια μου αντάρα\nΠαιδάκι μου αγαπημένο\nΚατάρα στον πόλεμο - κατάρα\nΣτο πρώτο το βαγόνι\nΟ θάνατος ζυγώνει\nΜα θα'ναι ενός ομήρου\nΔε σκιάζει την καρδιά\nΕίναι τιμή, τιμή και δόξα\nΝα πέσεις για τη λευτεριά