Цмок Ды Арол - Ляпис Трубецкой

Зноў святкаваў Івана Купала, каля Беларускага вакзала,

Вялікая Грузінская, Бутырскі вал, папараці кветку ўначы шукаў.

Дзе мая мама, дзе мая Зеля? Быў Базыль, а стаў Ямелем.

Блукаю па свеце, як сабака блахасты, а ў Менску чакае хворы тата.

Привев:

Белыя воблакi, чорны анёл! Старыя ворагi — цмок ды арол!

Белыя воблакi, чорны анёл! Старыя ворагi — цмок ды арол!

Раззлаваў хам шклоўскага пана, радзіўся беларусам — стаў цыганам.

Каціся па свеце на бусліку-ровары, вясёлая батлейка, кажы містэрыю.

Дзе мой Паўлiк? Дзе мая Вольга? Гуляй, музыка, вандроўную польку!

Стаптаў боцiкi, знасiў адзёжу, вяртайся на Радзiму, злодзей Сярожа!

Привев:

Белыя воблакi, чорны анёл! Старыя ворагi — цмок ды арол!

Белыя воблакi, чорны анёл! Старыя ворагi — цмок ды арол!

Белыя воблакi, чорны анёл! Старыя ворагi — цмок ды арол!

Белыя воблакi, чорны анёл! Старыя ворагi — цмок ды арол!

Белыя воблакi, чорны анёл! Старыя ворагi — цмок ды арол!

Белыя воблакi, чорны анёл! Старыя ворагi — цмок ды арол!

Белыя воблакi, чорны анёл! Старыя ворагi — цмок ды арол!

Белыя воблакi, чорны анёл! Старыя ворагi — цмок ды арол!