Niby Mini Pocieszenie - L.U.C., Rahim

Kminienie tkwi w nich jak pestka w wiśni

Toż to sztafeta myśli ślini umysły

Tych minipociesznych dusz

Więc wymyślili już kurz

Nóż, tusz, biuro, pióropusz, łóżko

Bukiet róż, muszkiet, puszkę, szkółkę perukę

Bułkę pieluszkę w sklepie pietruszkę

Abara dabra brawa, para graf krawat i muszkę

Szkło szklankę, ciuszki, suszki szkalunki podarunki

Gumki, skansen, seanse, tańce, malunki, trunki

Kina, mięs, wina gatunki, kokaina, dres i pocałunki

W kajdanki, firanki w obrazki w paski

Trampki, laski, minetki, skarpetki

Bletki, karetki, bajki, metki, wlepki, baletki, szajki, paletki

Napletki Nike już imieniny Majki, która w majtki

Wkłada sobie niezapominajki, fajki, kinkiety

Pety, kasowniki, bilety, rety! ona ma tam kible

Bibeloty, omlety, berety, tapety w planety

Wentyle, lunety motyle rolety w monety

Tony, balony, galony, fotony, parapety i torpedy

Kwantowe, wiersze msze szepty mgławice widzę

Głowicę atomowe, flety, talony, naloty bombowe

Zawodowiec Leon potem spowiedź, ksiądz powie

Po słowie i znowu na głowie neon, tron prąd

Freon kron kąt, plon sto ton, grom kąt, swąd rąk

Prom, ponton, trąd na brodzie ma młodzież

Życia szpon ukłon dzwon zgon, no to czarna odzież

Kminienie tkwi w nich jak pestka w wiśni

Toż to sztafeta myśli ślini im umysły

Hiperkonsumpcja nie posiada mety

Rośnie jak penis a wraz z nią apetyt

Toż to psychomateriomarionety

Toż to sztafeta myśli ślini im umysły

Hiperkonsumpcja nie posiada mety

Rośnie jak penis a wraz z nią apetyt

Toż to psychomateriomarionety

Te bzdur tony skradły im pomysł (na co?)

Na składanie myśli w sposób znikomy

W cztery strony spadły korony (na co?)

Na słony widok z butów sterczącej słomy

Domy zamieniły się w centra

Magazynowe piętra istny spektakl opętań

Mieszkania przesiąknięte co do milimetra

Gdzie tonący w niezbędnikach pełen metraż

Zmierz jak skaczą tętna na widok piękna

Każdy to potentat w drodze do szczęścia

A gadżet, ma to pokaże

Jak nie, leży on w sferze jego marzeń

Na badziew też ma chrapkę w zasadzie

I kapkę jest w stanie przyjąć od losu w darze

Na razie zwierz ma łapkę na ladzie

I gadkę w stylu — chce mieć więcej na składzie

Kminienie tkwi w nich jak pestka w wiśni

Toż to sztafeta myśli ślini im umysły