Viimeinen lento - Kaija Koo

Se oli kaunis kevät päivä

Säteet auringon sinkoili pinnalta jään

Isä toiveikkaana taivaalle katsellen

Viritti liidintään

Isä koskaan kertonut ei

Että vuodet menneet häneltä voimia vei

Ei edes pyytänyt ymmärtämään

Että hän tahtoi vain yli sinisen taivaan lentää

Isä lähti ikävä jää

Viimeinen lento niin hieno niin hento

Lempeät tuulet isän saattoi matkaan

Hän oli vapaa niin kuin on sudenkorento

Lennolla jolta ei palannutkaan

Ei isä koskaan ehtinyt kertomaan

Mitä mielessä liikkuikaan

Silti minä tiedän sen ikuisen kaipauksen

Niitä tunteita minäkin tunnen

Hetken tuulet ehti häntä kuljettaa

Vähän aikaa oli vapaa, piti ilmojen valtikkaa

Ja sitten ihan kuin yllättäin

Kai hän lensi pilviin

Puhtaan valkoisiin

Ainakin toivoisin niin

Viimeinen lento…

Viimeinen lento niin hieno niin hento

Aurinko säteillään muistot kultaa

Hän on vapaa niin kuin on sudenkorento

Isä lähti tuulten matkaan

On kai sen oltava niin

Jään kyyneliin

On kai sen oltava niin, oltava niin

Olkoon se niin

Был прекрасный весенний день

Лучи солнца швырнули с поверхности льда

Отец с надеждой смотрит в небо

Настроен на разъем

Папа никогда не говорил нет

Прошедшие годы забрали его

Даже не просил понять

Что он просто хотел летать над голубым небом

Папа ушел с грустного льда

Последний полет такой тонкий, такой тонкий

Нежный ветер сопровождал папу

Он был свободен, как стрекоза

О рейсе, из которого он не вернулся

У папы не было времени рассказать

Что бы ни двигал ум

Но я знаю, что вечная тоска

Я тоже чувствую эти чувства

На мгновение ветер понес его

Он был свободен ненадолго, держал скипетр воздуха

А потом просто как сюрприз

Я думаю, он улетел в облака

Чисто белый

По крайней мере, мне бы этого хотелось

Последний рейс…

Последний полет такой тонкий, такой тонкий

Солнце излучает воспоминания о золоте

Он свободен, как стрекоза

Папа отправился

Я думаю, это должно быть так

я буду в слезах

Я думаю, так и должно быть, так и должно быть

Да будет так