Świt! Świt! - Justyna Steczkowska

Dobrze jest uchylić nieco drzwi

Kiedy jeszcze całe miasto śpi

By rozproszył najczarniejszych myśli noc

Promień, co ma czarodziejską moc

Niech niedobre myśli, jakie człowiek krył

Więcej mu nie zabierają sił

Dobrze jest odsłonić okna swe

I na oścież pootwierać je

By przechodzień przypadkowy widzieć mógł

Że nie kryje zła sąsiedzki próg

Świt!

Świt!

Nowy wstaje dzień!

Złota gwiazda dnia rozprasza nocy cień!

Cudowny świt!

Świt!

Czas misternie tka

Losu wątek na osnowie dnia…

Dobrze jest chlebowy rozgrzać piec

I bochenki w nim rumiane piec

Żeby każdy, kto poczuje pierwszy głód

Wiedział jak smakuje chleb i miód

Drżą na rzęsach resztki snu

Usta szepczą: Witaj dniu!

Wszędzie światłości

Więcej, więcej, więcej, więcej

Więc Opatrzności

Człowiek swe powierza ręce

By służyły jak najdłużej mu

Niebo wartość pracy zna —

W dzieciach nam zapłatę da

Krzyku i śmiechu

Więcej, więcej, więcej, więcej

Ileż pośpiechu

Trzeba, by zdążyły ręce

Przygotować wszystko w ciągu dnia

Blask!

Blask!

Blask!

To najdoskonalsza z wszystkich łask!

Światło niesie nam

Dzień, co nigdy nie jest taki sam!

Tak, no tak, no tak!

To od Stwórcy dla człowieka znak

By jasnością tą

Odkryć mógł niepowtarzalność swą!

Dobry dzień się zaczął tu

Zatem witaj dobry dniu!

Ludzi wokoło

Więcej, więcej, więcej, więcej

Wszystkim wesoło

W niebo wyciągają ręce

I śpiewają do utraty tchu:

Dzień, rok, wiek!

Trwa nieodwracalny czasu bieg!

Życie krótko trwa!

Nie urońmy żadnej chwili dnia!

Tak, no tak, no tak!

To olśniewający życia znak —

Tam się zaczął świat

Gdzie światłości wiecznej promień padł!

Хорошо немного приоткрыть дверь

Пока весь город еще спит

Чтобы отвлечь самые темные мысли ночи

Луч, обладающий магической силой

Пусть дурные мысли человек скрыл

Они больше не берут его силы

Хорошо открывать окна

И открыть их широко

Чтоб случайный прохожий увидел

Что нет злого соседского порога

Рассвет!

Рассвет!

Наступает новый день!

Золотая звезда дня рассеивает тень ночи!

Прекрасный рассвет!

Рассвет!

Время сплетается замысловато

Нить судьбы на дне искривления...

Хорошо разогреть духовку

И буханки в нем подрумянились, чтобы испечь

Что каждый, кто почувствует первый голод

Он знал, какой вкус у хлеба и меда.

Остатки сна дрожат на ресницах

Губы шепчут: Здравствуй день!

Свет везде

Больше, больше, больше, больше

Итак, Провидение

Человек доверяет свои руки

Чтобы они служили ему как можно дольше

Небеса знают цену труду -

В детях он нам заплатит

Кричать и смеяться

Больше, больше, больше, больше

Сколько спешки

Руки должны быть вовремя

Подготовьте все в течение дня

Светить!

Светить!

Светить!

Это самая совершенная из всех милостей!

Свет несет нас

День, который никогда не бывает одинаковым!

Да, да, да!

Это знак для человека от Творца

Эта ясность

Он мог открыть свою уникальность!

Хороший день начался здесь

Итак, добрый день!

Люди вокруг

Больше, больше, больше, больше

Все счастливы

Они протягивают руки к небу

И поют до упаду:

День, год, век!

Это требует необратимого пробега!

Жизнь коротка!

Не жалеем ни мгновения дня!

Да, да, да!

Это ослепительный признак жизни -

Мир начался там

Куда упал луч вечного света!