Toiset kaatuu, me ei milloinkaan - Juha Tapio

Toinen toistaan kantamaan

Oppinut ei meistä kumpikaan

Joskus avaruus nyt ahdas hiljaisuus

Ja väistettyjä katseet

Vieläkään en unta saa

Vuosikymmen tiensä päässä valvottaa

On huono iltaisin ilma kaupungin

Mä ikkunoita suljen

Hiutaleita märkään asfalttiin

Me loppuun asti siihen uskottiin

Toiset kaatuu, me ei milloinkaan

Sä olit ainut, olet aina vaan

Puolikuista yötä maataan vieretyksin

Ja kumpikin on yksin

Katson selkääs nukkuvaa

Sun ihollasi tuttu kaunis maa

Me emme uudestaan saa kesää palaamaan

Herätys on kohta

Hiutaleita märkään asfalttiin

Me loppuun asti siihen uskottiin

Toiset kaatuu, me ei milloinkaan

Sä olit ainut, olet aina vaan

Puolikuista yötä maataan vieretyksin

Ja kumpikin on yksin

Menneet vuodet tulvii huoneisiin

Me loppuun asti siihen uskottiin

Toiset kaatuu, me ei milloinkaan

Sä olit ainut, olet aina vaan

Puolikuista yötä maataan vieretyksin

Ja kumpikin on yksin

Puolikuista yötä maataan vieretyksin

Ja kumpikin on yksin

Друг друга нести

Никто из нас не научился

Иногда пространство теперь узкое молчание

И уклонился от взглядов

я все еще не могу уснуть

Десятилетие на пути к контролю

В городе плохой вечерний воздух

я закрываю окна

Хлопья на мокром асфальте

Мы верили в это до конца

Другие терпят крах, мы никогда не делаем

Ты был единственным, ты всегда

Полночи провел в деревне

И оба одиноки

Я смотрю на свою спину во сне

Солнце на твоей коже знакомой красивой страны

Нам не вернуть лето

Пробуждение - это точка

Хлопья на мокром асфальте

Мы верили в это до конца

Другие терпят крах, мы никогда не делаем

Ты был единственным, ты всегда

Полночи провел в деревне

И оба одиноки

Прошлые годы затопили комнаты

Мы верили в это до конца

Другие терпят крах, мы никогда не делаем

Ты был единственным, ты всегда

Полночи провел в деревне

И оба одиноки

Полночи провел в деревне

И оба одиноки