Za Szybą - Jeden Osiem L, JedenOsiemL

Te wszystkie moje inspiracje, godne pochwał akcje

Doprowadziły mnie w to miejsce na prywatną stacje

Mój wagon już czeka, peron osiemnasty

Widocznie tak musiało być, że zajmuje tor trzynasty

Ja jestem tu, byłem tu, i raczej będę długo

Jak zwykle wsiadam pewnie wybierając klasę drugą

Nie ważne, bo w dostatku życie wcale nie jest celem

Możesz być pusty władając pełnym portfelem

Mówią jestem frajerem, bo robię to o czym marzyłem

Miękkim chłopczykiem jeszcze nikogo nie skrzywdziłem

Dalej robię swoje chociaż wielu mnie opluwa

Nienawiść płonie w oczach całe życie im zatruwa

A ja jadę dalej i nie przejmuje się tym wcale

Przede mną całe życie za mną mały jest kawałek

Dlatego myślę stale bym mógł przeżyć jak najlepiej

Tą resztę krótkich dni, dam radę, drzwi zalepię

Za szybą znany świat ruszył z miejsca

Tak wciąż zmienny niczym ja

Niczym pogoda zmienny tak

Nie mogę stanąć wiem

Zrobię to cofnę się kolejny tracąc dzień

Tak ich niewiele dobrze wiem

Mam dom, rodzinę, kochającą mnie dziewczynę

Podstawowe argumenty mając je nigdy nie zginę

Mam kumpli, rozkminę czyli sprawy najważniejsze

Plan pierwszy zajęty całą resztę szczerze pieprzę

Pędzę przed siebie za oknem widząc świat rozmyty

Pędzę przed siebie za szybą ośnieżone szczyty

Kiedyś tam będę lecz najpierw wszystko tu załatwię

Wyruszę w to miejsce którego nie znajdziesz na mapie

Będę tam, bo w końcu każdy z nas tam trafi

W równej kolejce bez pchania się na afisz

Będę tam ale na razie jestem tutaj

Nie spieszno mi by odejść, choć kiedyś będę musiał

Wiem to staram się nie popełniać błędów

Wszystko tak, by nie żałować nawet krótkich momentów

Ciężko czasami jednak wiesz tak bywa

Doskonałość tak daleka, rzeczywistość zbyt fałszywa

Za szybą znany świat ruszył z miejsca

Tak wciąż zmienny niczym ja

Niczym pogoda zmienny tak

Nie mogę stanąć wiem

Zrobię to cofnę się kolejny tracąc dzień

Tak ich niewiele dobrze wiem

Na nowo myśli zbieram w jedną spójną całość

Wyznaczając swój kierunek własnej nauki gałąź

Życie — podręcznik jedyny z którego wciąż czytam

Który tak zaskakuje ten którego nie pożyczam

To moje prawo zabraknie stron napiszę nowe

Mają je wszyscy tak jak na karku głowę

Dążę do celu z taborem jadę wciąż przed siebie

W przedziale pustym prywatnym z napisem — dla ciebie

Znajome twarze za szybą uśmiechem mnie karmią

Błogosławieństwo najistotniejszym dla mnie karmą

Krytyka ważna jedynie szczera ma znaczenie

Całość w walizce podpisane jest wspomnienie

Ode mnie tyle choć to nie koniec jest podróży

Na chwile przymkną oczy widzę za oknem się chmurzy

Pozdrawiam kończę napisze wkrótce obiecuję

P. S. odpisz proszę co u ciebie, jak się czujesz?

Все мои вдохновения, похвальные действия

Они привели меня в это место на частной станции

Моя машина ждет, платформа восемнадцатая

Видимо, так и должно было быть, чтобы он занял тринадцатую дорожку.

Я здесь, я был здесь и, скорее, буду долгое время

Как всегда, я, вероятно, попаду, выбрав второй класс

Неважно, ведь в изобилии жизнь вовсе не цель

Вы можете быть пустым с полным кошельком

Говорят, я лох, потому что делаю то, о чем мечтал

Я никому не причинил вреда мягким мальчиком

Я продолжаю делать свою работу, хотя многие на меня плюют

Ненависть горит в их глазах и отравляет всю их жизнь

И я продолжаю, и меня это совсем не беспокоит

Впереди немного моей жизни

Вот почему я постоянно думаю, что я должен быть в состоянии выжить как можно лучше

Я могу сделать остаток этих коротких дней, я починю дверь

За стеклом известный мир начал двигаться

Такой же изменчивый, как я

Как погода переменчива, как это

я терпеть не могу, я знаю

Я сделаю это, вернусь еще на один день впустую

Я так мало знаю о них

У меня есть дом, семья, девушка, которая меня любит

Основные аргументы, имеющие их, никогда не умрут

У меня есть приятели, мямлю, это самое главное

Первый план занят, остальные мне реально похуй

Я бросаюсь в окно, видя мир размытым

Я мчусь через окошко заснеженных вершин

Когда-нибудь я буду там, но сначала я все устрою здесь

Я отправлюсь в место, которое вы не найдете на карте

Я буду там, потому что в конце концов каждый из нас окажется там

По прямой, не толкая плакат

Я буду там, а пока я здесь

Я не тороплюсь уходить, хотя однажды мне придется

Я это знаю, стараюсь не ошибаться

Все, чтобы не жалеть даже коротких мгновений

Но иногда ты знаешь, что это сложно

Совершенство до сих пор, реальность слишком ложна

За стеклом известный мир начал двигаться

Такой же изменчивый, как я

Как погода переменчива, как это

я терпеть не могу, я знаю

Я сделаю это, вернусь еще на один день впустую

Я так мало знаю о них

Я снова собираю свои мысли в одно связное целое

Определение направления собственной ветки обучения

Жизнь - единственный учебник, который я до сих пор читаю

Что так удивляет того, кого я не одалживаю

Мое право исчерпать страницы, я напишу новые

Они есть у всех, как на шее

Я стремлюсь к цели с подвижным составом, я продолжаю идти вперед

В пустом приватном купе с надписью - для тебя

Знакомые лица за стеклом улыбкой питают меня

Благословение - самая важная карма для меня

Критика важна и имеет значение только честная

В чемодане все подписано памятью

Это не конец пути для меня

На мгновение я закрываю глаза и вижу затуманенное окно

С уважением, заканчиваю, скоро напишу, обещаю

P. S. Отпишись, пожалуйста, как дела, как дела?