Boję Się O Nas - Hey

Znów ptaki, te niewielkie

przybyłe przedwcześnie

w pośpiechu wiją gniazdo w rynnie

znów łaszą się do siebie

kocięta bezdomne, znaczone

przykrym parchem, głodne

Księżyc rośnie — boję się - o nas

ciężar wiosny — boję się - o nas

triumf młodości — boję się - o nas

wrzask o brzasku — boję się …

Znów szelest ortalionu

biegacza, co rankiem

próbuje się przecisnąć przez mgłę

wybudza mnie perfidnie

wyrywa z tej nocy, nieczułych

objęć na powierzchnię

Znów wchodzisz we mnie drgawką

a serce więzione w przyciasnej

klatce żeber — martwieje

znów ostrzem twardej mowy

ćwiartuję bezmyślnie, w afekcie

twą wrażliwość - boleśnie

Księżyc rośnie — boję się - o nas

ciężar wiosny — boję się - o nas

triumf młodości — boję się - o nas

wrzask o brzasku — boję się …

Gdy sparszywieję znów

-zamknij się w sobie, zaciągnij rolety powiek

gdy sparszywieję znów

— chwyć się cieniutkiej niteczki pewności, że minie — to minie

Опять птички, маленькие

прибытие преждевременно

в спешке вьют гнездо в канаве

они снова возвращаются друг к другу

котята бездомные, меченые

противная парша, голодный

Луна растет - боюсь - для нас

бремя весны - боюсь - для нас

торжество юности - боюсь - для нас

кричи на рассвете - я боюсь...

Снова шелест нейлона

бегун каждое утро

пытаясь протиснуться сквозь туман

он будит меня вероломно

вырывается из этой ночи бесчувственный

охватывать поверхность

Ты снова дергаешься внутри меня

и сердце застряло в узком месте

грудная клетка - мертвая

опять край жесткой речи

Я расчленяю бездумно, в аффекте

твоя чувствительность - болезненно

Луна растет - боюсь - для нас

бремя весны - боюсь - для нас

торжество юности - боюсь - для нас

кричи на рассвете - я боюсь...

Когда я снова облажаюсь

-замкнись в себе, натяни жалюзи на веки

когда я снова облажаюсь

- хватайся за тонкую ниточку уверенности, что пройдет - пройдет