Zingende Doden - Herman Van Veen

Op een avond om een uur of half elf

Liep ik wat te wandelen met mezelf

En de mensen van een nette nieuwe wijk

Zag ik zitten huis aan huis aan huis aan huis te kijk

Uitgeteld en uitgezakt en uitgepraat

En ik dacht: Als nu de wereld eens vergaat

Is er niemand die het in de gaten heeft

Want ze zitten aan de beeldbuis vastgekleefd

De televisie staat nog aan

Maar de wereld is vergaan

Nu is het hier een poppenkraam

Met dooien achter het raam

Op een avond komt ons hele volkje om

Niet door kwik of door vergif, of door de bom

Maar door een slaapdrank die een vreemde mogendheid over de beeldbuis en het

avondblad verspreid

Er is een dronk vol pessimisme in de maak

Opportunisme daaraan toegevoegd naar smaak

En wat cynisme, ja een korreltje of drie

En wat racisme na een borreltje of drie

En als de wereld is vergaan

Dan blijft de televisie aan

Dan is het hier een poppenkraam

Met dooien achter het raam

Iedere woning is opeens een glazen kist

Waar men het leven en de liefde niet meer mist

Waar men geen plaat beluistert en geen boek meer leest

Waar slechts gemompeld wordt: Ik ben al geweest

Daar is geen mens meer die nog ooit de straat op ging

Daar is geen vreugde meer

En geen bewondering

Daar is geen hartstocht meer

En zelfs niet eens meer angst

Daar hangt het spreekwoord

«Dood zijn duurt het langst»

En als de wereld is vergaan

Dan blijft de televisie aan

Dan is het hier een poppenkraam

Met dooien achter het raam

En als de wereld is vergaan

Dan blijft de televisie aan

Dan is het hier een poppenkraam

Met dooien achter het raam

En als de wereld is vergaan

Dan blijft de televisie aan

Dan is het hier een poppenkraam

Met dooien achter het raam …

Однажды вечером в половине одиннадцатого

Я прогулялся с собой

И люди аккуратного нового района

Я видел, как сидели от дома к дому, от дома к дому, смотрели

Измученный, сгорбленный и закончивший говорить

И я подумал: если наступит конец света

Кто-нибудь умирает в дырах

Потому что они приклеены к кинескопу

Телевизор все еще включен

Но мир закончился

Теперь здесь кукольный киоск.

С мертвыми за окном

Однажды ночью весь наш народ умрет

Ни ртутью, ни ядом, ни бомбой

Но с помощью снотворного, обладающего странной властью над кинескопом и

распространение вечерней газеты

Готовится напиток, полный пессимизма

Оппортунизм добавлен к нему по вкусу

И немного цинизма, да гран-три

И немного расизма после выпивки или трех

И когда мир закончился

Затем телевизор остается включенным

Тогда это кукольный киоск

С мертвыми за окном

Каждый дом внезапно становится стеклянной коробкой

Где больше не скучают по жизни и любви

Где люди не слушают пластинку и больше не читают книги

Где только ропот: я уже был

Не осталось никого, кто снова вышел на улицу

Нет больше радости

И никакого восхищения

Нет больше страсти

И даже больше не боюсь

Там висит пословица

«Мертвый занимает больше всего времени»

И когда мир закончился

Затем телевизор остается включенным

Тогда это кукольный киоск

С мертвыми за окном

И когда мир закончился

Затем телевизор остается включенным

Тогда это кукольный киоск

С мертвыми за окном

И когда мир закончился

Затем телевизор остается включенным

Тогда это кукольный киоск

С мертвецами за окном…