Motorek - Grzegorz Turnau

Żyjesz i jesteś meteorem

Lata całe tętni ciepła krew

Rytmy wystukuje maleńki w piersiach motorek

Od mózgu do ręki biegnie drucik nie nerw

Jak na mechanizm przystało myśli masz ryte w metalu

Krążą po dziwnych kółkach, nigdy nie wyjdą z tych kółek

Jesteś system mechanicznie doskonały

Jesteś system mechanicznie doskonały

Nagle coś się zepsuło…

Oto płaczesz, po kątach trudno znaleźć przeszły tydzień

Linie proste falują, zamiast kwadratów romby

W każdym głosie słychać

W całym bezwstydzie ostatecznego dnia trąby

Otworzyły się oczy niebieskie

Widzą razem witrynę sklepową i sąd

Przenika się nawzajem tłum

Archanioły i ludzie, archanioły i ludzie

Chmurne morze faluje przez ląd

Ulicami wskroś tramwaje w poprzek

Suną mgliste rydwany, suną mgliste rydwany

Pod mostami różowe błyskawice, choć grudzień

Otworzyły się oczy niebieskie

Otworzyły się oczy niebieskie

Widzisz siebie — marynarza w Azji

A zarazem trzyletniego, pięcioletniego chłopca

Na warszawskim podwórku

Na warszawskim podwórku

I siebie przed maturą w gimnazjum

Namnożyło się tych postaci, namnożyło się tych postaci

Stoją ogromnym tłumem

A wszystko to ty, a wszystko to ty…

Nie możesz tego objąć szlifowanym w żelazie rozumem

Żyjesz i jesteś meteorem

Lata całe tętni ciepła krew…

Ты жив и ты метеор

Теплая кровь пульсирует годами

Ритмы выстукивал крошечный мотор в груди

Провод идет от мозга к руке, а не нерв

Как и положено механизму, твои мысли выгравированы в металле.

Они ходят по странным кругам, они никогда не выйдут из этих кругов

Вы механически совершенная система

Вы механически совершенная система

Вдруг что-то сломалось...

Вот ты плачешь, по углам трудно найти прошедшую неделю

Волнуются прямые линии, вместо квадратов ромбы

Услышьте это в каждом голосе

Во всем бесстыдстве последнего дня трубы

Голубые глаза открылись

Они видят витрину и двор вместе

Толпа пронизывает друг друга

Архангелы и люди, архангелы и люди

Облачное море волны над землей

Трамваи по улицам

Туманные колесницы движутся, туманные колесницы движутся

Розовые молнии под мостами, хоть и декабрь

Голубые глаза открылись

Голубые глаза открылись

Ты видишь себя - моряк в Азии

А еще мальчик трехлетний, пяти лет

На заднем дворе Варшавы

На заднем дворе Варшавы

И я перед окончанием школы

Эти цифры умножались, эти цифры умножались

Они стоят в огромной толпе

И все это ты, и все это ты...

Вы не можете принять это своим железным умом

Ты жив и ты метеор

Теплая кровь пульсирует годами...