Vahantajoki - Eppu Normaali

Sade vilvoittava valuu maahan

Janon sammuttaa

Pitkä vilja pienen pojan

Syliinsä hukuttaa

Joessa varpaat viilenee

Kun varoo vaan ettei kalat haukkaa

Aurinko on mukava kaveri

Mutta onneksi kaukana

Kesäkuisen äidin syliin saa

Vihreyteen kellahtaa

Lämmin tuuli keuhkot täyttää

Naapurin pellolla kasvaa vuori

Se kerran valloitettiin

Viimesyksyiset koivunlehdet

Sanomalehteen käärittiin

Henkisavuja pössyteltiin

Kunnes polvet notkahti

Ja seuraavalla viikolla vuorenlaki paloi poroksi

Merkkimme näihin maihin jää

Ilmakivääri ja tähkäpää

Naapurin isännälle veli näyttää

Joskus poikien kanssa mennään ryyppäämään

Joen rantaan

Hiekkatörmälle nuotiopaikan

Kaivamme santaan

Pimeä vihreä, ympäröi kuu meitä

Taivaalta möllöttää

Sitä pontikkapullon pohjan läpi

On kiva töllöttää

Keväisen koulupäivän

Joen rannassa mieleen jäivän

Esterin olut täyttää

Älä ota maailmaani pois

Ilman en elää vois

Maa lapsilleen kuuluu

Дождь охлаждает землю

Янон выключается

Длинное зерно для маленького мальчика

Ее руки тонут

В реке остывают пальцы ног

Когда осторожен, но не рыбный ястреб

Солнце хороший парень

Но, к счастью, далеко

Колени матери Джун разрешены

становится зеленым

Теплый ветер наполняет легкие

На соседнем поле растет гора

Когда-то он был завоеван

Последние осенние листья березы

Газета была завернута

Дыхания дыма были забиты

Пока не подкосились колени

А на следующей неделе горный закон сгорел до оленей

Наш след в этих странах останется

Пневматическая винтовка и початок

Брат смотрит на хозяина соседа

Иногда мы идем выпить с мальчиками

К берегу реки

Песочница

Мы копаем в песок

Темно-зеленый, в окружении луны нас

Небо грохочет

Через дно понтонной бутылки

Приятно испортить

Весенний школьный день

На берегу реки я помню

Наливки из эфирного пива

Не забирай мой мир

я не могу жить без него

Земля принадлежит их детям