Fado Perdição - Custódio Castelo, Jorge Fernando, Marino de Freitas

Este amor não é um rio

Tem a vastidão do mar

A dança verde das ondas

Soluça no meu olhar

Tentei esquecer as palavras

Nunca ditas entre nós

Mas pairam sobre o silencio

Nas margens da nossa voz

Tentei esquecer os teus olhos

Que não sabem ler nos meus

Mas neles nasce a alvorada

Que amanhece a terra e os céus

Tentei esquecer o teu nome

Arrancá-lo ao pensamento

Mas regressa a todo o instante

Entrelaçado no vento

Tentei ver a minha imagem

Mas foi a tua que vi

No meu espelho, porque trago

Os olhos rasos de ti

Este amor não é um rio

Tem abismos como o mar

E o manto negro das ondas

Cobre-me de negro o olhar

Este amor não é um rio

Tem a vastidão do mar

Ta miłość nie jest jak rzeka

Czy bezmiarem morza

Tańcem zielonych fal

Rozwiązaniem w moich oczach

Starałem się zapomnieć słowa

Niewypowiedziane między nami

Ale wisi nad ciszą

Na marginesie nasz głos

Starałem się zapomnieć o Twoich oczach

Które nie potrafią czytać w moich

Ale tam rodzi się świt

Rozświetlajacy ziemię i niebo

Starałem się zapomnieć Twoje imię

Wyrzucić je z myśli

Ale wracała przez cały czas

Spleciona na wietrze

Starałem się zobaczyć mój obraz

Ale to co zobaczyłem było twoim

W moim lustrze, bo niosę

W oczach plytki twe

Ta miłość nie jest jak rzeka

Czy głęboka jak morze

I czarny płaszcz fal

Pokrywa mnie czernią

Ta miłość nie jest jak rzeka

Czy bezmiarem morza