Cafe Paeiz - Babak Jahanbakhsh

از تو میگم و شبا آروم میشم

از تو میگم و نفس می گیرم

یه روز از همین روزای پیش رو

تو رو از زندگی پس می گیرم

کوچه ها هوای بارون دارن

پنجره پر شده از مرگ درخت

تو یه روزی یاد من می افتی

هم نفس با آخرین برگ درخت

کافه ها رو پیِ تو می گردم

صندلی به صندلی، میز به میز

تو تو پاییز رسیدی باید

تو رو پس بگیرمت از پاییز

کافه ها رو پیِ تو می گردم

صندلی به صندلی، میز به میز

تو تو پاییز رسیدی باید

تو رو پس بگیرمت از پاییز

خش خش برگا رو که می‌شنوم

فصل خوشبختی من سر می‌رسه

جای خالیت منو آتیش میزنه

وقتی تقویم به آذر میرسه

حتی یلدا نتونست صبر کنه

تا دلم دوباره به حرف بیاد

رو سرم ردّ زمستونه ببین

تو نیومدی داره برف میاد

کافه ها رو پیِ تو می گردم

صندلی به صندلی، میز به میز

تو تو پاییز رسیدی باید

تو رو پس بگیرمت از پاییز

کافه ها رو پیِ تو می گردم

صندلی به صندلی، میز به میز

تو تو پاییز رسیدی باید

تو رو پس بگیرمت از پاییز

Я говорю тебе, и я успокаиваюсь ночью

Я говорю тебе и дышу

На днях впереди

Я заберу тебя из жизни

Улицы дождливые

Окно заполнено смертью дерева

Однажды ты будешь скучать по мне

Дышите последним листом дерева

Я иду в кафе за тобой

Стул к креслу, стол к столу

Вы должны приехать осенью

Вернуть тебя из осени

Я иду в кафе за тобой

Стул к креслу, стол к столу

Вы должны приехать осенью

Вернуть тебя из осени

Я слышу шелест листьев

Приближается сезон моего счастья

Моя вакансия горит

Когда календарь появится в декабре

Даже Ялда не могла дождаться

Пока мое сердце снова не заговорит

Посмотри на следы зимы на моей голове

Ты не идешь, идет снег

Я иду в кафе за тобой

Стул к креслу, стол к столу

Вы должны приехать осенью

Вернуть тебя из осени

Я иду в кафе за тобой

Стул к креслу, стол к столу

Вы должны приехать осенью

Вернуть тебя из осени