Kirous - Apulanta

Lääkitsen itseni rukouksin

Mutta otan niitä lääkkeeksi vain

Ovat myrkkyni jotain aivan muuta

Mua vahvempaa

Kuolleiden lehtien tuoksu on koti sydämen

Outo rakkaus hiipuvaan lämpöön

On rakentanut

Muodon antanut

Kirous kulkee rataa

Joka muodoltaan tunnistetaan

Ei mitenkään voi pysäyttää

Aistittu täydellisyys

Kaikupohjaltaan kuin ihmisyys

Valossa haalistuu pois

Sen kirous on sama kuin mun

Pelkään onnellisuutta

Sillä tunnen sen vastakohdan

Päivää on seurattava illan

Ei voi muuttaa

Kirouksella on kasvot

Jotka ihmistä muistuttaa

Sen äänessä asuu lupaus

Se valehtelee myös itselleen

Kirous kulkee rataa

Joka muodoltaan tunnistetaan

Ei mitenkään voi pysäyttää

Aistittu täydellisyys

Kaikupohjaltaan kuin ihmisyys

Valossa haalistuu pois

Sen kirous on sama kuin mun

Puolet minusta liekkeihin tuijottaa

Ne värini toistavat tanssissaan

Puolet rakastaa mustaa veden pintaa

Ja mitä se syvyyteen piilottaa

Puolet jäi vangiksi illuusioon

Joka itsestään rakensi uskonnon

Puolet iskee rystyset kallioon

Tunteakseen todellisen

Kirous kulkee rataa

Joka muodoltaan tunnistetaan

Ei mitenkään voi pysäyttää

Aistittu täydellisyys

Kaikupohjaltaan kuin ihmisyys

Valossa haalistuu pois

Sen kirous on sama kuin mun

Я исцеляю себя молитвой

Но я принимаю их только как лекарство

Мои яды совсем другие

Сильнее, чем что-либо еще

Запах опавших листьев - дом сердца

Странная любовь угасающего тепла

Построил

Сформированный

Проклятие идет своим чередом

Какая бы форма ни признавалась

Невозможно остановиться

Воспринимаемое совершенство

Эхо, как человечество

Свет исчезает

Его проклятие такое же, как мое

я боюсь счастья

Потому что я чувствую обратное

За днем ​​должен следовать вечер

Не могу изменить

У проклятия есть лицо

Что напоминает людям

В его голосе есть обещание

Тоже лжёт себе

Проклятие идет своим чередом

Какая бы форма ни признавалась

Невозможно остановиться

Воспринимаемое совершенство

Эхо, как человечество

Свет исчезает

Его проклятие такое же, как мое

Половина меня смотрит на пламя

Они повторяют мой цвет в своем танце

Половина любит черную гладь воды

И что он скрывает в глубине

Половина была захвачена иллюзией

Кто построил религию самостоятельно

Половина костяшек ударилась о скалу

Чтобы чувствовать себя настоящим

Проклятие идет своим чередом

Какая бы форма ни признавалась

Невозможно остановиться

Воспринимаемое совершенство

Эхо, как человечество

Свет исчезает

Его проклятие такое же, как мое