Feggaria Xartina - Antonis Remos

Να 'ρθει μια βροχή τους δρόμους να κλείσει

Και συ σαν σκιά από το παράθυρο να μπεις

Εκεί να σταθείς, χωρίς να μιλήσεις

Οι λέξεις ξεχνιούνται θα δεις

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να έφυγες

Πάντοτε ήσουνα αλλού μα τώρα ξέφυγες

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να ξέχασες

Σημάδια έβαλα στο δρόμο μα τα έχασες

Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανό

Και συ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες

Αέρας να 'ρθει τα ίχνη να σβήσει

Που χρόνια μετά, εσένα θυμίζουν δυνατά

Συρτάρια κλειστά, που έχω ανοίξει

Σε νιώθω και ας είσαι μακριά

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να έφυγες

Πάντοτε ήσουνα αλλού μα τώρα ξέφυγες

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να ξέχασες

Σημάδια έβαλα στο δρόμο μα τα έχασες

Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανό

Και συ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες

Пусть дождь закроет дороги

И как тень из окна войти

Стойте там, не говоря ни слова

Слова забыты ты увидишь

Вы, возможно, ушли, вы, возможно, ушли

Ты всегда был где-то еще, но теперь ты сбежал

Возможно, вы ушли, возможно, вы забыли

Я поставил знаки на дороге, но ты их потерял

Бумажные луны висят в небе

И ты сжег их, и ты сжег их

Воздух, чтобы погасить следы

Спустя годы они сильно напоминают вам

Закрытые ящики, которые я открыл

Я чувствую тебя и позволяю тебе уйти

Вы, возможно, ушли, вы, возможно, ушли

Ты всегда был где-то еще, но теперь ты сбежал

Возможно, вы ушли, возможно, вы забыли

Я поставил знаки на дороге, но ты их потерял

Бумажные луны висят в небе

И ты сжег их, и ты сжег их