Terwijl Jullie Nog Bij Me Zijn - Ali B, Ruben Annink

Er komt een tijd dat jullie niet meer willen knuffelen met papa

Niet meer willen stoeien

Op de bank wanneer jullie opgroeien

Komt er een tijd dat wij een hoop kwijt zullen raken

Want dan vinden jullie het niet meer fijn als ik jullie kleine kusjes geef in

jullie nek

Een tijd waarin jullie niet meer kruipen in mijn bed wanneer jullie bang zijn

Want dan zijn mijn kleine mannetjes niet meer klein

Niet meer in voor een verhaaltje vlak voor het naar bed gaan

Ik vraag me af waarom moet het nu zo snel gaan

Ik lach en ik lach een traan, want op een dag laat ik jullie gaan

Uren die vliegen, de jaren die liegen

Ze zeggen: «Doe rustig aan, er is tijd genoeg»

Zien jullie niet dat ik jullie zo lief heb

Ik mis jullie nu al, terwijl jullie nog bij me zijn

En er komt een tijd dat jullie zullen gaan liegen

Zoals papa heeft gelogen tegen oma toen ik tiener was

Het is een tijd waarin jullie met een meid afspreken en om één of andere reden

moet dat stiekem gaan

Dat is niet het enige, jullie zullen ook dezelfde fouten maken als papa,

dingen als roken

Ik hoop het niet.

Ik klink nu net als mijn moeder die mij en mijn broer vroeger

wilde behoeden

Maar net als mijn moeder zal ik moeten accepteren dat er een tijd komt dat

jullie van je eigen fouten leren

Op een dag zie ik de controle verdwijnen, maar tot die dag hou ik jullie bij me

De uren die vliegen, de jaren die liegen

Ze zeggen: «Doe rustig aan, er is tijd genoeg»

Zien jullie niet dat ik jullie zo lief heb

Ik mis jullie nu al terwijl jullie hier bij me zijn

En misschien vinden mensen dat ik overdrijf

En misschien hebben al die mensen ook gelijk

En misschien valt het allemaal wel mee

En ben ik eraan gewend voordat ik het weet

Maar ‘misschien' verandert niks aan de pijn

Misschien zal ik er tegen die tijd niet eens meer zijn

Misschien weet ik één ding wel zeker, ik mis jullie voor het leven…

De uren die vliegen, de jaren die liegen

Ze zeggen: «Doe rustig aan, er is tijd genoeg»

Zien jullie niet dat ik jullie zo lief heb

Ik mis jullie nu al terwijl jullie hier bij me zijn

Придет время, когда ты больше не захочешь обниматься с папой

Не хочу больше возиться

На диване, когда вырастешь

Придет время, когда мы многое потеряем

Потому что тогда тебе больше не нравится, когда я даю тебе маленькие поцелуи в

твоя шея

Время, когда ты больше не ползешь в моей постели, когда ты боишься

Потому что тогда мои человечки уже не будут маленькими

Больше не нужно рассказывать истории перед сном

Интересно, почему это происходит так быстро

Я улыбаюсь и смеюсь до слез, потому что однажды я отпустил тебя

Часы, которые летят, годы, которые лгут

Они говорят: «Успокойся, времени достаточно»

Разве ты не видишь, что я так тебя люблю

Я уже скучаю по тебе, пока ты еще со мной

И придет время, когда ты будешь лгать

Как папа солгал бабушке, когда я был подростком

Это время, когда вы, ребята, встречаетесь с девушкой и по какой-то причине

это должно быть секретом?

Дело не только в этом, ты будешь делать те же ошибки, что и папа,

такие вещи, как курение

Надеюсь нет.

Теперь я говорю как моя мать, которая называла меня и моего брата

хотел защитить

Но, как и моя мать, я должен признать, что придет время, когда

ты учишься на своих ошибках

Однажды я увижу, как контроль исчезнет, ​​но до этого дня я буду держать тебя со мной.

Часы, которые летят, годы, которые лежат

Они говорят: «Успокойся, времени достаточно»

Разве ты не видишь, что я так тебя люблю

Я уже скучаю по тебе, пока ты здесь со мной

И, может быть, люди думают, что я преувеличиваю

И, может быть, все эти люди тоже правы

И, может быть, все будет хорошо

И я привык к этому, прежде чем я это знаю

Но «может быть» не изменит боль

Может быть, я даже не буду там к тому времени

Может быть, одно я знаю точно, я скучаю по тебе всю жизнь...

Часы, которые летят, годы, которые лежат

Они говорят: «Успокойся, времени достаточно»

Разве ты не видишь, что я так тебя люблю

Я уже скучаю по тебе, пока ты здесь со мной