Qalo (Women) - Trio Mandili

რახელ გაწვიმ-გაავდარდა გაზაფხული

ჩემი გულის ამინდივით დარდიანობს

ეგ ტუჩები ყინვისაგან დაზაფრული

ქალავ როსღა გამაჩნდების სამზიანოს?

კარგი ქალო, ნუ ხარ ასე უკარება

მერე რა რო ხევსური ხარ და მთის შვილი

შეგსვამ ცხენზე და აგავლევ არხოტს ქალო

ვერ გაბედავს მადევრობას კაცვიშვილი!

რახელ ჩაბნელდ-ჩამაღამდა ახიელას

შურთხიც აღარ დაგოგმანობს ჭერხოს ბოლოს

ვერსად წახვალ, ქალო, მაინც მაგიხელავ

თუნდ დევების ჯარ-ლაშქარი შემებრძოლოს

რად არ მაგწონს ვერ გამიგავ ცეცხლის სუნი

ბუხრის პირას ბალღისთვის, რომ წინდას ქსოვდე

რად არ გინდა ჭიუხები შენისლული

შავ დალალზე თეთრი თოვლი, რომ გათოვდეს

რახელ გაწვიმ-გაავდარდა ხასიათი

ვაჰმე, თუ ვერ დაგიჩემე თმაზიანო

მოსცილდ ქალაქს, როგორც სხივთა ათინათი

შეგსვამ ცხენზე და აგავლევ სამზიანოს

Как только пошел дождь, весна началась

Мое сердце волнуется, как погода

Эти губы замерзли

Ты хочешь, чтобы я родился заново?

Хорошая женщина, не будь такой грубой

Тогда что, если ты из Хевсури и сын горы

Я посажу тебя на лошадь и отвезу в Архот, женщина

Кацвишвили не смеет вас благодарить!

Как только стемнело, стало темно и для Ахиелы.

В конце Черхо Шуртхи уже не колеблется

Ты не можешь никуда уйти, женщина, ты все еще беспокоишь меня.

Пусть армия дэвов сразится со мной

Почему тебе не нравится запах огня?

Для пледа у камина связать носок

Почему ты не хочешь говорить со мной?

Белый снег на черном далале снегу

Когда шел дождь, его характер стал сильнее

Вау, если я не могу сказать тебе, твои волосы повреждены

В далекий город, как свет лучей

Я посажу тебя на лошадь и отвезу в Самциано.