Ja wysiadam - Anna Maria Jopek

Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, ja wysiadam

Na pierwszej stacji, teraz, tu!

Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat bo wysiadam

Przez życie nie chcę gnać bez tchu

Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę

Gubię wątek i dni

A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej!

A życie przecież po to jest, żeby pożyć

By spytaś siebie: mieć, czy być

A życie przecież po to jest, żeby pożyć

Nim w kołowrotku pęknie nić

Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, ja wysiadam

Na pierwszej stacji, teraz, tu!

Już nie chcę z nikim ścigać się, z sił opadam

Przez życie nie chcę gnać bez tchu

Będę tracić czas, szukać dobrych gwiazd

Gapić się na dziury w niebie

Jak najdłużej kochać ciebie

Na to nie szkoda mi zmierzchów, poranków

Ni nocy, dni…

Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę

Gubię wątek i dni

A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej!

A życie przecież po to jest, żeby pożyć

By spytaś siebie: mieć, czy być

A życie przecież po to jest, żeby pożyć

Nim w kołowrotku pęknie nić

Кто-нибудь, наконец, остановите мир, я выхожу

На первой станции, теперь здесь!

Кто-нибудь, наконец, остановите мир, потому что я схожу

По жизни не хочу запыхаться

Как в прялке, я пассивно вращаюсь

Я теряю нить и дни

А мне какой-то черт говорит: скорей!

И жизнь есть, чтобы жить

Спросить себя: иметь или быть

И жизнь есть, чтобы жить

До обрыва нити в барабане

Кто-нибудь, наконец, остановите мир, я выхожу

На первой станции, теперь здесь!

Я больше не хочу ни с кем гоняться, я теряю силы

По жизни не хочу запыхаться

Я буду тратить свое время на поиски хороших звезд

Смотреть на дыры в небе

Люблю тебя как можно дольше

Мне не жалко того, сумерки или утра

Ни ночей, ни дней...

Как в прялке, я пассивно вращаюсь

Я теряю нить и дни

А мне какой-то черт говорит: скорей!

И жизнь есть, чтобы жить

Спросить себя: иметь или быть

И жизнь есть, чтобы жить

До обрыва нити в барабане